รองเท้าหนังผู้ชาย

       

 วันนี้เดินทางไปเจอรองเท้าหนังผู้ชายพอถึงสองยามขยุ้มๆ ดึ๋งๆ เดินต่อไปเจอหมูฝน ดึ๋งๆแล้วไปเจอเสื้อผ้าแฟชั่นลั้ลลา ลั้ลลา ลั้ลลา ลันล้า วันๆนึงทำงานมันช่างเหนื่อยเหลือเกิน ตื่นมาแต่เช้า 6.10 อาบน้ำ แปรงฟันใส่เสื้อผ้า นั่งคุยสไกป์กับแฟน แล้วก็ไปใส่รองเท้าหนัง ไปทำงาน เห้อๆ นี่เพิ่งเริ่มทำมาได้แค่20กว่าวัน แต่ทำไมมันรุสึกเบื่อยังงี้นะ เบื่อๆ ได้แต่ก้มหน้าก้มตาทำงานที่รู้สึกว่ามันไม่ใช่ยังงี้ มันน่าเบื่อยิ่งนัก เห้อๆๆๆๆ รองเท้าหนังผู้ชาย ตั้งแต่เช้าก็มานั่งกินข้าว ราดหน้าผักบุ้ง กับไข่เจียว สุดยอดแห่ง

ความจำเจ ไม่มีทางเลือกทางเดียวก็คือต้องกินมันเข้าไป ช่วงเช้าก็นั่งอ่านหนังสือเตรียมตัวทำพรีเซ้น จริงๆเค้าก็ไม่ให้มานั่งอ่านหนังสือยังงี้หรอก แต่ก็ทำไงได้ คนมันอ่านไม่ทันนี่หว่า ยังไงก็ต้องแอบอ่านให้ได้ละ และแล้ว ก็ถึงตอนเที่ยง กำหนดการพรีเซ้นคือ บ่ายโมง เห้อๆอีก 1 ชม เท่านั้น จะเอาเวลาที่ไหนไปเตรียมตัวทันวะเนี่ย แต่ยังไงก็ต้องกินข้าวก่อนล่ะ วันนี้สั่งข้าวหน้าผัดผงกะหรี่หมูกรอบ ไป ไอเราก็รีบวิ่งขึ้นไปพร้อมกับรองเท้าหนังแท้แฟชั่นชาย อย่างเร็ว สุดท้ายก็ไม่เจอข้าวที่ตัวเอง สั่งไว้ เหอๆ เกิดอะไรขึ้น สั่งข้าวไปแล้ว ตังก็จ่ายแล้ว ราคาถูก ซะที่ไหนล่ะ กล่องนึงก็40บาท ละ ข้าวดันมาหายซะอีก สุดท้ายทำไรไม่ได้ก็เลยได้แต่เดินลงกลับมาห้องตัวเอง(รองเท้า) มานั่งคอตก รอรรับชะตากรรม ไม่ได้กินข้าวก่อนพรีเซ้น ตอนพรีเซ้นคงจะตื้อน่าดูเห้อๆ เซงชิบเป๋ง อ่อลืมบอกไปเมื่อเช้ามีคนลองภูมิ อยากจะรู้การทำงานของนู่นนี่นั่น  ยังดีนะที่ตอบได้ สายตาไอคนถาม นี่พร้อมจะเหยียบม เรา ให้จมดินเลยที

เดียว แย่ๆ เอาเหอะช่างมัน มาสนใจเรื่องรองเท้าหนังแฟชั่นชาย เราต่อ และแล้วก็มาถึงช่วงเวลาที่ต้องพรีเซ้นแล้ววววว แย่แน่ๆเลย เราก็พรีเซ้นไปเรื่อยๆๆๆ โดนคำถามที่ตอบได้บ้างไม่ได้บ้าง เห้อ เอาเถอะ ไม่เป็นไร ในที่สุดเราก็ผ่านวินาทีนั้นมาได้ ถึงแม้ว่า จะฟังตาฝรั่งที่ถามไม่ค่อยรุเรื่องเท่าไหร่ ก็ยังดี ยังไงก็ถือผ่านมันมาแล้ว โอเคเย้ๆ รอดมาได้พร้อมกับรองเท้าหนังผู้ชาย และแล้วก็กลับมานั่งพักต่อที่โต๊ะทำงาน เห้อๆ ชีวิตมันช่างน่าเบื่อยิ่งนัก ใช้สมองตอนพรีเซ้นไปจนล้า  ยังดีที่มันผ่านไปได้ด้วยดี ถ้าตั้งใจอ่านขนาดนี้แล้วผลที่ออกมายังแย่อีกนี่ก็นะ นึกไม่ออกเลยว่าจะพูดว่าไงดี คงจะรุสึกแย่มากๆ ทำไมเราช่างไม่เหมาะกับบริษัทนี้อะไรขนาดนี้ วันนี้เนื่องจากความเซง เราก็เลยกลับบ้านเร็วซะเลย อยากกลับ

มานอนพัก รอคุยกับแฟนอันเป็นที่รัก วันนี้ก็เลยกลับมาถึงที่พักตั้งแต่5.40 น มานั่งอืด ถอดรองเท้าหนัง แต่ อุปสรรค ยังคงมีอยู่ต่อไป ในเมื่อแฟนมีเรียนภาษาญี่ปุ่น เห้อๆ อุดส่ากลับมาเร็ว อดนั่งคุยกันเลย ผมก็เลยนั่งรอแฟนต่อไปเรื่อยๆ จนเวลาผ่านล่วงเลยมาถึงเวลา 6.30 น เสียงโทรศัพท์จากแฟนโทรมา ให้ไปหาข้าวกินก่อนเลย เราก็เลยรีบลงไปตลาด วันนี้เป็นวันศุกร์มีถนนคนเดิน เราก็เลย ลงไปเดินๆๆๆดู ใช้เวลาเดินแค่5 นาทีเท่านั้นแหละ ซื้อยำมาม่ากลับขึ้นไปกินบนห้องซะเลย ฮิๆ พร้อมกับถอดรองเท้าหนัง อีกรอบ อิ้ๆ และแล้วก็นั่งรอเวลาจนกระทั่งถึงเวลา1ทุ่มกว่าๆ แฟนอันเป็นที่รักก็ถึงที่พักซะที สุดท้ายเราก็ได้คุยสไก กัน จบข่าววววว ตึ่งโป๊ะ รองเท้าหนังเอ๊ะ